Toen ik afgelopen juli met een klein traantje in mijn ogen afscheid nam van mijn collega’s van het Elzendaal College wenste zij mij allemaal een fijne vakantie. Ik reageerde daarop met: “Vakantie!? Ik heb nooit meer vakantie!”. Sommige collega’s keken mij raar aan, maar toch is het zo. Althans het is maar hoe je het bekijkt. Als vakantie voor jou een periode is waarin je heerlijk ontspannen op het strand kan liggen en niet met werk bezig mág zijn, dan is het inderdaad zo dat ik nooit meer vakantie heb. Gelukkig maar, ik moet er niet aan denken dat ik niet aan het werk mag zijn! Maar, als je vakantie ziet als een periode waarin er geen baas boven je staat die jou allerlei taken geeft waar je geen zin in hebt, dan heb ik eigenlijk altijd vakantie.
Ik wil het niet mooier maken dan het is. Voor mij voelt het alsof ik altijd aan het werk ben en vooral dat ik nooit vrij ben. Er is namelijk nooit een moment dat ik niks hoeft te doen (van de baas). Ondanks dat ik werken aan mijn bedrijf erg leuk vind merk ik wel dat ik soms absoluut behoefte heb aan wat rust aan mijn hoofd. Op deze momenten bij ik erg dankbaar dat ik Eline heb, zij dwingt mij ook om soms even die rust te pakken.
In een week zitten 7 dagen van 24 uur. Dat is totaal 168 uur. Voor mij is ondernemen iets dat je 24/7 doet. Ik ben daarom ook 168 uur per week aan het werk om aan mijn droombedrijf te werken. En ja dat is dus zelfs als ik slaap. Meestal ga ik pas naar bed omdat ik echt te moe ben om langer door te gaan en dan kan ik vaak al niet wachten tot mijn wekker gaat zodat ik weer verder mag gaan.
